Analiza të urinës

Ekzaminimi i urinës së përgjithshme përfshin analizën makroskopike, kimike dhe mikroskopike të urinës. Analiza makroskopike përfshin ekzaminimin e pamjes së urinës dhe ngjyrën. Ekzaminimi kimik përfshin gravitetin specifik, praninë cilësore të proteinave, gjakut, nitriteve, glukozës, ketoneve, bilirubinës, urobilinogjeneve etj. Ekzaminimi mikroskopik i referohet pranisë së eritrociteve, leukociteve, qelizave epiteliale, cilindrave, baktereve, kristaleve etj.

Sedimentet e urinës merren nga centrifugimi i urinës dhe përfaqëson sedimentin e organizuar ose biologjik dhe të paorganizuar ose kimik. Sediment i urinës së organizuar është numri i leukociteve, eritrociteve, qelizave epiteliale, cilindrave, baktereve, kërpudhave, parazitëve dhe spermës. Sedimenti i urinës së paorganizuar përmban kristale me kripëra të ndryshme (oxalate, fosfat, urate dhe kripëra të tjera). Rëndësia klinike e sedimentit të organizuar është më e rëndësishme se sa e paorganizuar.

Diferencimi i qelizave të pranishme në urinë mund të kryhet në një përgatitje ose në një preparat me ngjyrë . Citologjia e urinës është jashtëzakonisht e rëndësishme për diagnozën diferenciale të çrregullimeve të traktit urogjenital. Për shembull, në pyelonephritis akute, përveç leukociteve neutrofile në urinë gjithashtu shfaqen leukocyte ose cilindra bakteriale, bakteret dhe proteinat, ndërsa infeksionet e traktit të ulët urinar nuk përmbajnë proteina.

Sedimenti i urinës zakonisht përmban më pak se 5 leukocite. Një numër më i madh i leukociteve është jo në rregull. Leukocitet mund të vijnë nga kudo përgjatë traktit urinar ose mund të jenë produkt i sekretimit të traktit gjenital. Sedimenti zakonisht përmban leukocite neutrofile. Një numër në rritje i leukociteve në sediment është rezultat i një infeksioni të çdo pjese të traktit urogjenital, kurse përveç leukociteve mund të gjenden edhe bakteret.

Nëse ka më shumë se 3 eritrocite, kjo trajtohet si një formë hematuri. Hematuria është një tregues i hershëm i ndjeshëm i sëmundjeve të veshkave të shkaktuara nga një infeksion, tumor, gurë ose çrregullime të përgjithëshme të gjakderdhjes ose terapi të tejzgjatura. Hematuria mund të zbulohet edhe në glomerulonefrit akut, pyelonefrit, urolithiasis, tuberkulozi renal dhe sëmundjet e tjera të veshkave.

Në rast të dëmtimit të nefronit, filtrimi i veshkave bëhet më pak selektiv, i cili u jep atyre parametrat e gjakut në urinë të cilat normalisht nuk duhet të shfaqen në urinë siç janë p.sh. proteinat. Në fillim të një sëmundjeje të veshkave, urina së pari përmban proteina të peshës molekulare të ulët, të tilla si microalbuminuria dhe albumina, ndërsa një dështim i konsiderueshëm i veshkave rezulton në proteinuri jo-selektive dhe urina gjithashtu përmban proteina të peshës molekulare më të lartë të tilla si imunoglobulinat.